《女人的悲哀》Lú-jîn ê Pi-ai
刘依纯Lâu I-sûn
看来这段感情
khuànn--lâi tsit tuānn kám-tsîng
已经无希望
í-king bô hi-bāng
因为我毋是
in-uī guá m̄-sī
你心内唯一的人
lí sim-lāi uî-it ê lâng
毋愿伤愈深
m̄-guān siong jú tshim
只有赶紧看破
tsí-ū kuánn-kín khuànn-phuà
以后的路
í-āu ê lōo
放阮一个人行
pàng gún tsi̍t-ê-lâng kiânn
往事若阁想起
óng-sū nā koh siūnn-khí
心内会畏寒
sim-lāi ē uì-kuânn
失去了你
sit-khì liáu lí
叫阮怎样
kiò gún tsuánn-iūnn
面对孤单
bīn-tuì koo-tuann
付出了真情
hù-tshut liáu tsin-tsîng
哪会换无真爱
ná ē uānn bô tsin-ài
心情的空虚
sim-tsîng ê khang-hi
有啥人了解
ū siánn-lâng liáu-kái
青春渐渐失去
tshing-tshun tsiām-tsiām sit-khì
苦苦等爱
khóo-khóo tán ài
委屈掺著目屎
uí-khut tsham tio̍h ba̍k-sái
吞落腹内
thun lo̍h pak-lāi
天天醉生梦死啊
thian-thian tsuì-sing bōng-sí--ah
真无奈
tsin bô-nāi
敢讲这是女人的悲哀
kám-kóng tse sī lú-jîn ê pi-ai
行过漫漫人生的
kiânn kuè bān-bān jîn-sing ê
离合悲欢
lī-ha̍p pi-huan
阮最需要的
gún tsuè su-iàu ê
是一份稳定的爱
sī tsi̍t-hūn ún-tīng ê ài
只好来离开
tsí-hó lâi lī-khui
这个伤心所在
tsit ê siong-sim sóo-tsāi
希望以后生活
hi-bāng í-āu sing-ua̍h
过著自在
kuè tio̍h tsū-tsāi
青春渐渐失去
tshing-tshun tsiām-tsiām sit-khì
苦苦等爱
khóo-khóo tán ài
委屈掺著目屎
uí-khut tsham tio̍h ba̍k-sái
吞落腹内
thun lo̍h pak-lāi
天天醉生梦死啊
thian-thian tsuì-sing bōng-sí--ah
真无奈
tsin bô-nāi
敢讲这是女人的悲哀
kám-kóng tse sī lú-jîn ê pi-ai